Dzięki swoim właściwościom przeciwzapalnym mumijo wspomaga gojenie się ran. Mumijo w dawnej Rosji nazywano „maumasil”, co oznacza: to, co chroni przed chorobami. W innych regionach mumijo znane jest również jako shilajit lub brogshaun. Wszystkie te określenia wskazują na pochodzenie mumijo i można je przetłumaczyć jako „sok z gór” lub „olej z gór”. Mumijo jest szczególnie często spotykany w jaskiniach i szczelinach Azji Środkowej, głównie w Ałtaju, w Himalajach i górach Kazachstanu. W krajach pochodzenia mumijo był używany od tysięcy lat jako środek leczniczy i wzmacniający. I do dziś mumijo w Rosji jest jednym z najważniejszych leków w każdej domowej apteczce. Najwyższej jakości formą jest tzw. „Złoty Mumijo” – brązowa do jasnobrązowej żywiczna substancja, zbierana w górach Ałtaju. Ta forma jest używana w kapsułkach Mumijo Altai. W zależności od tego, gdzie został znaleziony, istnieją również inne kolory Mumijo. Głównymi zaletami kapsułek jest to, że są bezsmakowe i bezwonne oraz łatwe do połknięcia.

W latach 1950-1980 przeprowadzono szeroko zakrojone badania terapeutycznego wykorzystania mumijo, m.in. przez Adila Szakirowa na Uniwersytecie w Taszkencie.